Współczesne popiersie Opolskiej Junony, umieszczone w Parku Nadodrzańskim z okazji 800-lecia nadania praw miejskich Opolu, to rekonstrukcja sławnej rzeźby, która do czasów II wojny światowej znajdowała się i upiększała kilka zakątków miasta na przestrzeni lat. Pierwotna wersja popiersia powstała w celu promocji jednej z opolskich cementowni, należącej do Grundmanna, podczas Światowej Wystawy Przemysłowej Expo w Paryżu w 1867 r. Była ona odwzorowaniem marmurowego posągu z Rzymu, wykonanym z opolskiego cementu i betonu. Otrzymała ona wówczas na wystawie światowej nagrodę i wróciła do Opola, jako symbol jakości opolskiej cementowni. Grundmann podarował rzeźbę miastu. Początkowo stała ona naprzeciw gmachu poczty, potem w przyzamkowych ogrodzie, by w 1928 r. stanąć w dzisiejszym Parku Nadodrzańskim. Oryginał jednak, jak wiele innych rzeźb i niemieckich pomników nie przetrwał jednak II wojny światowej. Dopiero jubileusz 800-lecia nadania praw miejskich przywrócił rzeźbę dla przestrzeni miejskiej. Dzięki współpracy miasta, Cementowni Odra, prof. Mariana Molendy oraz autorów rzeźby, absolwentów Instytutu Sztuki Uniwersytetu Opolskiego – Ewy Dębickiej i Bartosza Mazika dziś możemy podziwiać to piękne popiersie. Podobnie jak wcześniej zdobi ono Park Nadodrzański i przypomina o dziejach przemysłu cementowego w Opolu.