Kamienica czynszowa przy ul. św. Wojciecha 9 w Opolu stanowi własność Muzeum Śląska Opolskiego i przedstawia wnętrza mieszczańskie z lat 1890–1960. 
Możemy tu podziwiać rozwiązania, jakie wprowadził projektant tego domu, który na wąskiej działce zaprojektował dwupiętrową kamienicę z poddaszem oraz sześć małych dwuizbowych mieszkań o powierzchni ok. 35 m2 (po dwa mieszkania na każdej kondygnacji). W 1926 r. właściciel domu urządził na poddaszu dodatkowe mieszkanie. Pomieszczenia kuchenne otrzymały duże okna balkonowe wychodzące na klatkę schodową, dzięki czemu światło ze świetlika, doświetlającego umieszczoną w środku traktu klatkę schodową, docierało także do tych pomieszczeń. Na półpodeście zostały zaprojektowane dwie toalety przeznaczone dla wszystkich mieszkańców domu. Zlewy z wodą umieszczono w środkowych wnękach na poszczególnych piętrach. Do każdego mieszkania należała też niewielka wnęka przy drzwiach wejściowych, gdzie lokatorzy zazwyczaj umieszczali małe spiżarki. Dom wyróżniał się bogatą elewacją – miał boniowany parter, górne kondygnacje pokryte były cegłą licową o zróżnicowanej kolorystyce i miały okna zdobione maszkaronami.
Znajdziemy tu pięć mieszkań: każde w stylu, który obowiązywał w meblarstwie w latach 1890 – 1965.
Każde mieszkanie jest obiektem indywidualnym, którego specyfika jest pochodną sytuacji materialnej jego właściciela, jego potrzeb, gustów, upodobań, wpływów mody. 
Oprócz mebli, sprzętów kuchennych i bibelotów, które tworzyły klimat domu, prezentowane są różne sposoby ogrzewania pokoi – piece kaflowe i piecyki żeliwne. Eksponowany jest również sprzęt do utrzymywania higieny, urządzenia służące do przygotowywania potraw. Na strychu prezentowana jest wystawa dawnych sprzętów służących do prania i suszenia.