Malowniczo położone u podnóża Gór Opawskich i granicy z Czechami Miasto Orderu Uśmiechu, z licznymi zabytkowymi kamieniczkami wpisanymi do rejestru zabytków. Jego rodowód sięga czasów średniowiecza. Z XV w. W mieście zachowały się fragmenty średniowiecznych murów obronnych. Można je podziwiać między innymi przy ulicy M. Curie - Skłodowskiej. Warto odwiedzić także imponującą, wysoką na 25 metrów wieżę bramy głównej. By wejść na taras widokowy trzeba pokonać ponad sto drewnianych schodów. Kilkusetletnią historię ma także kościół pw. św. Wawrzyńca, którego początki sięgają XIII w. oraz kościółek cmentarny św. Rocha, powstały w miejscu kaplicy z ok. 1350 r. Głuchołazy słyną z tradycji uzdrowiskowych. Założony pod koniec XIX w. Park Zdrojowy z oddaną do użytku w 2018 r. tężnią solankową z 15 metrową wieżą z tarasem przyciąga rokrocznie setki turystów i kuracjuszy. 
Na południu miasta znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Nad Białką i Las Bukowy. Przez miasto przepływa rzeka Biała Głuchołaska.
Herb miasta to głowa kozy z krętymi, złotymi rogami. Początkowo symbol nawiązywał do dawnej nazwy Ziegenhals (Kozia Szyja). Nazwę Głuchołazy miasto przyjęło po 1945 roku. Koza nie przez przypadek znalazła się w herbie. Jedna z legend opowiada historię oblężenia miasta, w czasie, którego mieszkańcy przez kilka tygodni mieli bronić swoich domostw. Wojsko blokowało jednak dopływ żywności z okolicznych wsi, spodziewając się kapitulacji mieszkańców ze względu na głód. Wówczas burmistrz polecił zabić jedną z ostatnich kóz i jej fragmenty wywiesić w różnych częściach murów obronnych. Wróg był przekonany, że miasto ma jeszcze spore zapasy żywności i zrezygnował z oblężenia.