Placówka mieści się w drewnianej chacie z 1780 roku, którą wzniesiono pierwotnie przy nieistniejącej już hucie. Jest najstarszym budynkiem miasta, z okresu jego założenia. Budynek zawierał mieszkanie kierownika huty oraz pomieszczenia biurowe. Huta została zlikwidowana po 1945 r., a chałupa przeszła na własność Huty Andrzej w Zawadzkiem. Mieściła kolejno szkołę ewangelicką i mieszkania czynszowe. W 1998 r. budynek przeszedł na własność gminy Kolonowskie. Począwszy od 1996 r. dom był pod opieką lokalnych działaczy społecznych, którzy ratowali go przed zniszczeniem. Inicjatorem tych prac był proboszcz z Zawadzkiego, Wolfgang Globisch. W pracach uczestniczyli członkowie Stowarzyszenia Rodzina Kolpinga. Chata została wówczas przystosowana do funkcji ekspozycyjnej z przeznaczeniem na izbę muzealną. W 2009 r. dokonano remontu dachu placówki.
W izbie zgromadzono eksponaty z przeszłości Kolonowskiego, m.in. narzędzia, wyroby dawnej huty, dokumenty, piękne śląskie ubiory, sprzęty gospodarstwa domowego, meble, a nawet tzw. wieloch, czyli piec chlebowy oraz zabytkowa dłubanka – 17. wieczna drewniana łódź, znaleziona na dnie Małej Panwi, a także podręczniki szkolne. Maszyny rolnicze prezentowane są w osobnym pawilonie. Przed chałupą stoi pomnik założyciela miasta, Filipa Colonny.
Obiekt znajduje się na szlaku "Morawsko-polskie ścieżki tradycji i poznania" utworzonej przez Lokalną Grupę Działania "Kraina Dinozaurów".