Pierwsza wzmianka o Dańcu pochodzi z 1297r., kiedy to w 16 września biskup wrocławski Jan III, ustanowił parafię raszowską i przyłączył do tego kościoła kilka wsi, między innymi "Mokrodaniecz". Mokrym Dańcem nazywano wieś od czasów Fryderyka Wielkiego, aby ją odróżnić od Suchego Dańca w okręgu strzeleckim. Tutejsi chłopi natrafiali często na swych polach na ślady prehistoryczne. Te cenne znaleziska można oglądać w Regionalnej Izbie Muzealnej im. Konrada Mientusa, nieżyjącego już pasjonata i znanego w całym województwie dziejopisarza danieckiej ziemi.
Przez stulecia w Dańcu pracowały dwa młyny wodne. Nie istnieje już młyn na rzece Suchej. Drugi młyn - młyn Mendego, zwany też Młynem Niemieckim (Deutschmülle) był napędzany przez rzekę Jemielnicę. Posiadał dwa niemieckie i dwa amerykańskie przełożenia i należał do największych na Śląsku. W 1881 r. jego właścicielem był Josef Augustyn. Przy młynie funkcjonował tartak i papiernia. Do dziś młyn ten stoi przy drodze w kierunku Ozimka.
Pierwsza szkoła daniecka z 1784 r. była drewniana i kryta gontem. Około sto lat później wybudowano nową szkołę, która służyła do 1913 r. Trzecią szkołę i dom nauczyciela postawiono w 1913 r. za 20 tysięcy marek. Podczas frontu spalono szkołę, dom nauczyciela i przedszkole. Szkoła została odbudowana w 1949 r. Obecnie funkcjonuje jako Publiczna Szkoła Podstawowa, mieści się w niej przedszkole. W 2022 r. oficjalnie otwarto przy niej wielofunkcyjne boisko sportowe.
Przed laty Daniec słynął z rodzinnej orkiestry Fillów, po której pamiątki można obejrzeć w danieckiej Izbie Muzealnej.
W 1982 r. dzięki parafianom i ks. Hubertowi Szdzuyowi, powstał w Dańcu kościół pw. św. Józefa. Stanął na miejscu drugiej danieckiej szkoły, wybudowanej tu w 1870 r. Pierwszą mszę świętą 1 listopada 1982 roku odprawił ks. biskup Wieczorek. Wspólnie z Raszową Daniec tworzy jedną parafię.