Pierwsze wzmianki o istniejącym kościele w Kotorzu Wielkim pojawiają się już w połowie XV w. Jednakże, obecna późnobarokowa bryła świątyni z wyróżniającą się 31-metrową wieżą zbudowana została w latach 1782-1784. Fundatorami kościoła była hrabiowska rodzina von Gaschin, ówcześni właściciele Turawy i okolicznych wsi. Jednonawowa, orientowana forma architektoniczna oraz układ z delikatnie wyodrębnionym prezbiterium z półkolistym zamknięciem kryje w sobie bogato zdobione późnobarokowe wnętrza z XIX wiecznymi zmianami. W 1908 r. w kościele umieszczono obecny ołtarz główny z dużymi marmurowymi figurami św. Kazimierza i Stanisława Kostki po bokach. Prawdopodobnie w tym samym okresie powstała marmurowa, pieczołowicie rzeźbiona ambona, na której odnaleźć można motywy i symbolikę Starego i Nowego Testamentu. Tuż przy świątyni znajduje się także neogotycka kaplica grobowa z początków XX w., w której to pochowano rodziny Löwencronów i Garnierów, turawskich właścicieli ziemskich.